Ήταν κάποτε τρείς παντρεμένοι φίλοι. Ο ένας αγαπούσε την πεθερά του, ο άλλος ήταν αδιάφορος και ο τρίτος τη μισούσε.
Μια μέρα λοιπόν, όταν ο ένας απ΄τους φίλους ερχόταν απ΄τη δουλειά, ακούει φωνές απ’το ασανσέρ. Ήταν η πεθερά του που φώναζε: “Βοήθεια, βοήθεια!”. Ο τύπος λοιπόν, αγαπούσε πολύ τη πεθερά του, οπότε τρέχει να τη βοηθήσει. Κατάφερε να την απεγκλωβίσει και η πεθερά τον ευγνωμονούσε γι’αυτό. Την επόμενη μέρα, μόλις βγαίνει απ΄το κτίριο της εταιρίας στην οποία δούλευε, βλέπει μπροστά στην είσοδο παρκαρισμένη μια BMW, με μια επιγραφή στο καπώ “Με αγάπη, η πεθερά σου!”
Μια άλλη μέρα, ο δεύτερος απ’τους τρεις γυρίζει σπίτι. Μπαίνοντας στην πολυκατοικία, ξαφνικά ακούει φωνές απ’το ασανσέρ. Ήταν η πεθερά του που φώναζε “Βοήθεια, βοήθεια!”. Ο τύπος λοιπόν, ναι μεν δεν συμπαθούσε τη πεθερά του, αλλά λέει τι στο καλό, μητέρα της γυναίκας μου είναι, οπότε πάει να τη βοηθήσει. Κατάφερε να την απεγκλωβίσει κι αυτός και η πεθερά τον ευγνωμονούσε γι’αυτό. Για να τον ευχαριστήσει, την επόμενη μέρα, μόλις βγαίνει απ΄το κτίριο της εταιρίας στην οποία δούλευε, βλέπει μπροστά στην είσοδο παρκαρισμένη μια Μερσεντές, με μια επιγραφή στο καπώ “Με αγάπη, η πεθερά σου!”
Μετά από λίγο καιρό, ο τρίτος φίλος γυρίζει σπίτι απ’τη δουλειά. Ακούει τις φωνές της πεθεράς του απ’το ασανσέρ. Είχε εγκλωβιστεί κι αυτή και ζητούσε βοήθεια. Όμως αυτός την αντιπαθούσε ιδιαίτερα, οπότε και την άφησε να πεθάνει από κλειστοφοβία.
Την επομένη στο γραφείο, όλοι σε κλίμα πένθους, αλλά αυτός ήταν άνετος κι ωραίος, λές και δεν είχε πεθάνει η πεθερά. Βγαίνοντας έξω απ΄το γραφείο, βλέπει μια Ferrari παρκαρισμένη απ’έξω, πάνω στο καπώ της οποίας υπήρχε μια επιγραφή “Με αγάπη, ο πεθερός σου!”
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου